علی محسنی آهنگر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد گرایش شناسایی، دانشگاه علموصنعت ایران، تهران، ایران.
محمدعلی هدایتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد گرایش سرامیک، دانشگاه علموصنعت ایران، تهران، ایران.
مهدی ملکی - استادیار دانشکده مهندسی مواد و متالورژی-گرایش سرامیک، دانشگاه علموصنعت ایران، تهران، ایران.
هاجر قنبری - استادیار دانشکده مهندسی مواد و متالورژی-گرایش سرامیک، دانشگاه علموصنعت ایران، تهران، ایران.

افزایش روزافزون جمعیت جهانی و رشد بیرویه ی صنایع، تولیدات دامی و کشاورزی باعث بحران کمآبی در سراسر جهان شده است. در سالهای اخیر استفاده از کامپوزیتهای دی سولفید مولیبدن به عنوان ماده ای فوتوترمال با قابلیت ترشوندگی بالا، در نمکزدایی از آب دریا و تصفیه ی آن مورد اقبال واقع شده است. در این پژوهش از پیشماده های گوگرد و سدیم هیدروکسید به همراه سدیم مولیبدات آبدار و به روش گرمابی در ۷ pH و ۱۱ و در دمای ۲۴۰°C به منظور رسوب دی سولفید مولیبدن روی فوم کربن استفاده شد و با استفاده از آنالیز پراش پرتو ایکس، آنالیز طیف سنجی رامان و میکروسکوپ الکترونی روبشی، پوشش های ایجادشده از نظر فازی و ریزساختاری بررسی و سپس با استفاده از آزمون اندازه گیری زاویه تماس، میزان ترشوندگی آنها ارزیابی شد. مقایسهی نتایج نشان داد در شرایط دمایی یکسان، نمونه های سنتزشده در pH قلیایی دارای زاویه ترشوندگی ۵۴ هستند و نسبت به نمونه های سنتزشده در pH خنثی که دارای زاویه ترشوندگی ۱۱۰ هستند، آبدوست تر هستند.

کامپوزیت فوم کربن/دی سولفید مولیبدن، فوتوترمال، آبدوستی، گرمابی.