محمد سندانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مواد و متالورژی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
مهدی قبیتی حسب - استادیار، مرکز تحقیقات مواد و انرژی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران
علی حیدری مقدم - استادیار، مرکز تحقیقات مواد و انرژی، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی، دزفول، ایران

در این تحقیق، فولاد کم آلیاژ ۷۰X با فرآیند جوشکاری قوس الکتریکی تنگستن – گاز (GTAW) به فولاد زنگ نزن دوفازی ۲۳۰۴ با استفاده از فلز پرکننده ER۳۱۶L، متصل گردید. هر یک از پارامترهای جریان زمینه، جریان بیشینه، فرکانس و درصد زمان روشن بودن پالس در سه سطح تغییر داده شدند. ریزساختار، خواص مکانیکی (کشش، ضربه، سختی)، سطوح شکست و مقاومت به خوردگی فلز جوش نمونه های مختلف بررسی گردیدند. بر اساس مشاهدات میکروسکوپ نوری ریزساختار فلز جوش شامل فاز غالب آستنیت به همراه فریت اسکلتی می باشد. اگر چه در تست کشش به دلیل گسیخته شدن نمونه ها از سمت فولاد زنگ نزن ۲۳۰۴ خواص کششی نمونه ها نزدیک به هم هستند لیکن افزایش جریان زمینه، کاهش جریان بیشینه، افزایش فرکانس و کاهش درصد زمان روشن بودن پالس، سختی و چقرمگی اتصال را افزایش می دهد. مشاهدات میکروسکوپ الکترونی روبشی سطح شکست فلز جوش نشان داد که شکست از نوع مختلط (نرم/ ترد) است. جوشکاری با جریان پالسی در مقایسه با جریان مستقیم، مقاومت فلز جوش در برابر خوردگی را بهبود می بخشد.

جوشکاری قوس الکتریکی تنگستن - گاز, فولاد زنگ نزن, فولاد کم آلیاژ, ریزساختار, خواص مکانیکی, مقاومت به خوردگی