محمدرضا زیرک مبارکی - دانشجوی دکتری فقه وحقوق قضایی مجتمع عالی فقه جامعه المصطفیالعالمیه

سیاست جنایی به عنوان مجموعه روش های بکارگرفته شده از سوی حکومت برای پیشگیری و کنترل پدیده مجرمانه، نشان دهنده نوع نگرش هر سیستم حکومتی به جرم، مجرم و مجازات و به نوعی حاکی از ایدئولوژی حاکم بر ارکان جامعه می باشد، اسلام به عنوان یک دین نیز از قاعده فوق مستثنا نمی باشد و سیاست جنایی اسلام بر اساس مبانی دقیقی که از نگرش صحیح به جنبه های فردی و اجتماعی انسان ناشی شده، راهبردهای موثر و کارآمدی را جهت کاهش آمار جرائم ارائه کرده است، تعادل میان صیانت از حقوق فردی و حفظ استمرار امنیت اجتماعی از جمله رسالت های کلیدی سیستم عدالت کیفری است که در حوزه برخی ضمانت اجراها به چالش کشیده می شود، همچنان که در پاره ای جرائم حفظ حیثیت اشخاص و امنیت روانی جامعه ایجاب می کند تا حد امکان از اعلان و افشای جرم خودداری شود در مقابل معرفی مرتکبان برخی جرایم نیز لازمه استقرار امنیت اجتماعی تلقی می گردد، تشهیر مجازات نمونه بارزی از گزاره فوق بوده که در برخی جرایم مورد اشاره فقها قرار گرفته است، نظام کیفری اسلام مجازات تشهیر را به رسمیت شناخته و در ساختار سازمان یافته و با اهدافی مشخص در بازدارندگی و پیشگیری به کار بسته است در این میان تشهیرمجازات در خصوص برخی جرایم مورد تصریح قرار گرفته است و براین اساس نوشتار حاضر ثابت نموده است که اصول کلی سیاست جنایی اسلام ،رفع زمینه های ارتکاب جنایت و تحصیل هر چه بیشتر اهدافی چون بازدارندگی و پیشگیری از ارتکاب برخی جرائم را از رهگذر اعمال تشهیرمجازات میسور می داند

تشهیر, جنایت, مجازات, سیاست