بررسی نقش مدیریت دانش در نوآوری سازمانی در میان کارکنانشهرداری منطقه ۱۷ شهر تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانی در میان کارکنان شهرداری منطقه ۱۷ شهر تهران است. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان شهرداری منطقه ۱۷ شهر تهران است که بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۲۷۴ نفر به صورت تصادفی ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه، به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافته ها نشان داد از میان مولفه های مدیریت دانش، مولفه بکارگیری دانش بیشترین میزان میانگین را در میان کارکنان شهرداری منطقه ۱۷ شهر تهران داشته است و وضعیت نوآوری سازمانی در میان کارکنان این سازمان بیش از حد متوسط برآورد شد. همچنین یافته ها نشان داد بین خلق دانش، تسهیم دانش و بکارگیری دانش با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد اما بین مولفه ذخیره و سازماندهی دانش با نوآوری سازمانی رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج این پژوهش گویای وجود رابطه مثبت و مستقیم بین مدیریت دانش و نوآوری سازمانی بود؛ بدین معنا که هر چقدر تلاش برای اجرای مدیریت دانش و مولفه های آن در سازمان بیشتر گردد به همان میزان شاهد افزایش خلاقیت و نوآوری در میان کارکنان سازمان خواهیم بود.

Keywords:

مدیریت دانش , خلق دانش , ذخیره دانش , تسهیم دانش , کاربرد دانش , نوآوری سازمانی