هستی شناسی «معشوق معدوم» ابن عربی و ثمرات معرفتی و سلوکی آن
عنوان مقاله: هستی شناسی «معشوق معدوم» ابن عربی و ثمرات معرفتی و سلوکی آن
شناسه ملی مقاله: JR_JRT-17-65_004
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JRT-17-65_004
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
احمد مرجانی - دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه تهران
حسن ابراهیمی - دانشیار دانشکده الهیات دانشگاه تهران
خلاصه مقاله:
احمد مرجانی - دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه تهران
حسن ابراهیمی - دانشیار دانشکده الهیات دانشگاه تهران
ابن عربی با تفطن به اصل وحدت وجود، به طرح رهیافت معشوق معدوم همت می گمارد. وی بنابر اصل وحدت وجود، دورویکرد عمده به معشوق دارد: اولا نگاه او به معشوق نگاهی ابژکتیو و وجودی است؛ ثانیا معشوق ازلی که در مقام غیب الغیوبی، نامعلوم است، از حیث تجلیات نامکرر اسماییاز ویژگی «دوام و استمرار» برخوردار بوده و لذا ملازم با چیزی است که هنوز به وجود نگراییده، «معدوم» [مضاف] می باشد. در این جستار، سعی شده است تا علاوه بر ارائه ی بحث به شیوه ی تحلیلی، در وهله ی نخست، اقسام تجلیات معشوق معدوم تحت تعریف عشق حقیقی به معشوق ازلی بیان شود و سپس تاثیرات این رهیافت بدیع در حوزه ی عرفان نظری، بر تتبعات معرفتی و سلوکی انسان عاشق مورد عنایت قرار گیرد. لذا فهم ظرفیت های معرفتی و سلوکی معشوق معدوم در نسبت با خویش می تواند زمینه ی تغییر نگرشی ژرف و به تبع آن، رشد و تحول روزافزون انسان سالک و عاشق را در زندگی این جهانی تا ابدیت فراهم دارد.
کلمات کلیدی: واژه های کلیدی: ۱. وحدت وجود, ۲. معشوق معدوم, ۳. دوام و استمرار, ۴. مقام انا یا من, ۵. تحول معرفتی و سلوکی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1558062/