جایگاه قانون مندی جامعه در نظام اجتماعی قرآن

قانون مندی جامعه در قرآن از بحث های جدید است. قرآن به عنوان کتاب الهی، به همه ابعاد زندگی بشر؛ ازجمله به زندگی اجتماعی پرداخته است. قانون مندی جامعه جزء زندگی اجتماعی است. بیان قرآن از قانون مندی جامعه به سه روش مستقیم تحت عنوان «سنت الله»، قانون در جامعه خاص مرتبط با اقوام، الگو گیری یا عبرت آموزی از آن و قانون به معنای کلی درباره جامعه مومنین وجود دارد که با شرایط صدق، قابل تطبیق در جامعه است. روش تحقیق کیفی اسنادی تحلیلی و تغییر موضوعی با توجه به ترکیبی از جامعه ایستایی و پویایی است. جامعه ایستایی به صورت مقطعی جامعه خاص را مدنظر دارد، در جامعه پویایی سیر تحولات جامعه به طورکلی موردنظر است. نتیجه گیری این شده است که قانون مندی جامعه در قرآن بیان شده است. کشف این قانون مندی از تاریخ و مطالعه سرنوشت اقوام گذشته امکان پذیر است؛ و نیز بیان قرآن از قانون های اجتماعی مرتبط با مومنین، نشان دهنده این است که جامعه در صورت می تواند به سیرتکاملی ادامه دهد که از قانون مندی برخوردار باشد و با توجه به جامعه های گذشته از قانون شکنی های که منجر به نابودی و ناهنجاری جامعه می شود، پرهیز نماید. در قرآن برای جامعه قانون مند، وعده الهی به پیروزی داده شده و رستگاری و آینده تکامل بخش از جامعه خواهد بود که قانون مندی الهی در آن جریان داشته باشد.

Keywords:

قانون مندی , جامعه , نظام اجتماعی