آیدین پارساء قراملکی - دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه تبریز

از جمله وظایف دولت ها پیشگیری از ایجاد بیماریهای واگیردار میباشد با تفکیک »گسترش خطر« از »ایجاد خطر« چنانچه ایجاد بیماری همه گیر در جامعه کاملا به صورت طبیعی باشد، ولی فعل یا ترک فعل دولت در »گسترش « بیماری، دخیل باشد بررسی مسئولیت مدنی دولت حائز اهمیت خواهد بود. چرا که به علت عدم تطبیق دقیق مبانی تعریف حقوقی مسئولیت سازمان ها و نهادهای حقوقی نمی توان از میان نظریه های تقصیر، خطر، تضمین و ... علتی را مبنای منحصر مسئولیت دولت به حساب آورد.لذا در این پژوهش تلاش شده است تاابتدائا وظایف دولت ها در قبال حق بر سلامت مردم تبیین شود و مبانی مسئولیت آنها در مواردی که خطاهای سازمانی موجب گسترش بیماری شده تبیین گردد و نهایتا ضمانت های اجرایی و بازدارندگی قوانین در موارد تخلف دولت از وظایفش که بخش عمده ای از آن در قانون تشکیل سازمان مدیریت بحران اشاره شده است، مورد تحلیل قرار گیرد.به نظر میرسد مسئولیت دولت دربرابر بیماری های واگیردار بر مبنای مسئولیت نشات گرفته از فعل غیر قابل تحلیل نباشد، همچنین مطابق نظریه دولت متعارف، و تئوری دولت رفاه نیز نمی توان مسئولیت دولت را در این حوزه تبیین کرد اگرچه نظریه دولت رفاه از جهات زیادی با دیدگاه »ضمان حاکم« و »مسئولیت بیت المال« در این حوادث همسویی دارد و قابل دفاع میباشد.

بیماری های واگیردار، مسئولیت مدنی، دولت، کرونا.