حمید ستوده - استادیار گروه معارف اسلامی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران

یکی از مسائل مهم و مورد ابتلا به هنگام شیوع ویروس کرونا با ماهیت تهاجمی و سرعت انتشار آن که موجب عوارض حاد تنفسی و عفونی کووید-۱۹ در انسان میشود و مراقبت از این بیماران در شرایط قرنطینه بیمارستان، نماز و وضوی پرستاران در زمان حضور کاری در این محیط است. حضور مدافعان عزیز سلامت در بخش کرونای بیمارستان، سبب شده که برای حفاظت خود و دیگران از خطر زنجیره انتقال، ساعتها، پوشش در قالب لباسهای مخصوص ایزوله بیمارستانی را در بخش کرونا تحمل کنند و امکان تغییر آن را در محیط قرنطیه ای نداشته باشند، یا تعویض این لباسها در فضای غیر ایمن، با توجه به ماهیت انتقال ویروس کرونا که دوره نهفتگی یا کمون چند روزه دارد، همراه با خوف حرج شدید برای آنان در مورد خطر سرایت بیماری باشد. این مقاله که با روشی تحلیلی انجام شده، پس از بررسی ادله نفی حرج و نقش آن در باب عبادات، به تطبیق این موضوع در خصوص نماز و طهارت کادر درمانی به هنگام حضور در بخش نگهداری بیماران پرداخته، و ضمن تبیین دلالت و اقتضای ادله نفی حرج و اقتضائات آن در باب عبادات، مجرای این قاعده را در این موضوع، کنکاش میگردد.

کرونا، قرنطینه، پرستاران، نفی حرج، وضو، نماز.