مسعوده فاضل یگانه - استادیاردانشکده الهیات، دانشگاه معارف قرآن و عترت
مژگان صفری غریبوند - دانشجوی کارشناسی ارشد فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه قرآن و معارف اسلامی

مراجع قضایی به عنوان اصلی ترین مرجع احقاق حق در کشور است. بنابراین برای این منظور دسترسی سریع و راحت تر و رسیدگی بدون اطاله دادرسی لازم است. این امر با توجه به پیشرفت فناوری اطلاعات که سبب تسریع در ارتباطات شده است در آیین دادرسی هم به شکل دادرسی الکترونیکی نمود پیدا کرده است که فرآیند دادرسی از ابتدایی ترین مرحله یعنی تقدیم دادخواست تا رسیدگی به صورت الکترونیکی و سریع و بدون اتلاف وقت صورت می گیرد . دادرسی الکترونیکی در قانون آیین دادرسی کیفری به تصریح پیش بینی شده است اما با توجه به تاریخ تصویب قانون آیین دادرسی مدنی اشاره ای نشده است. اما به نظر می رسد می توان در خصوص پرونده های حقوقی نیز از دادرسی الکترونیکی استفاده کرد. بنابراین علاوه بر همه مزایایی که دادرسی الکترونیکی دارد این مسئله وجود دارد که در وضعیت فعلی جامعه که بیماری کرونا شیوع پیدا کرده است تا چه میزانی این نوع دادرسی می تواند موثر واقع گردد؟ بنابراین مقاله حاضر با استناد به کتب حقوقی موجود و تحلیل قوانین آیین دادرسی به این نتیجه می رسد که دادرسی الکترونیکی با توجه به اینکه برخلاف دادرسی سنتی، به شکل غیرحضوری برگزار می گردد و همچنین سبب می شود که میزان مراجعات به مراجع قضایی کمتر شده و اوراق و مدارک کاغذی پرونده نیز کمتر جابه جا گردد. در نتیجه این نوع دادرسی می تواند در کاهش آمار این بیماری در جامعه موثر باشد. البته با شیوع این بیماری میزان استفاده از دادرسی الکترونیکی در محاکم بیشتر شده است.

دادرسی الکترونیکی، قانون آیین دادرسی، سامانه ثنا، کرونا.