شیدا دانشیار - کارشناس علوم تربیتی، گرایش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه پیام نور پیرانشهر

پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطه بین عزت نفس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی در مدارس شهرستان پیرانشهر با طرح ارزشیابی توصیفی و ارزشیابی غیر توصیفی صورت گرفت . برای تبیین دقیق تر از روش خوشه ای چند مرحله ای بهره گرفته شد. با عنایت به حجم جامعه مورد نظر، ۱۵۰ دانش آموز که در طرح ارزشیابی توصیفی و ۱۵۰ دانش آموز که در طرح ارزشیابی غیر توصیفی بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. روشها و ابزارهای سنجش اصلی در این پژوهش پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت ، آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی آزمون پیشرفت تحصیلی علوم تجربی و آزمون پیشرفت تحصیلی زبان فارسی است . برای تحلیل دادهها و آزمون فرضیه ها از روش آماری t دو گروه مستقل ، استفاده شد. نتایج نشانگر آن است که میان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در دسته ها و گروههای مورد اشاره تفاوت معناداری وجود دارد؛ بدین صورت که میزان یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان گروه ارزشیابی سنتی کمتر از دانش آموزان گروه ارزشیابی توصیفی است . در نقطه مقابل نتایج مقایسه عزت نفس دانش آموزان طرح ارزشیابی توصیفی و دانش آموزان طرح ارزشیابی سنتی حاکی از عدم تفاوت معنادار است .

ارزشیابی توصیفی ، ارزشیابی کمی ، پیشرفت تحصیلی ، عزت نفس