بررسی سیاست گذاری آموزش و پرورش بر دانش آموزان ابتدایی در دوران کرونا

نظام آموزشی از مهم ترین ارکان یک جامعه است و سیاست گذاری آموزشی نیز از مهم ترین فرآیندهای بنیادی در سیاست گذاری دولت است . نظام آموزشی همانند سازمانهای دیگر همواره با چالش های مختلفی در طول زمان روبه رو می شود که باید با ابزارها و رویکردها و سیاست گذاریهای مناسب بتواند از آنان گذر کند. سیاست گذاری مطلوب و کارا سیاست گذاری منوط بر واقعیات و شرایط حاکم بر جامعه است . اما وجود عدم اطمینان در آینده و رخ دادن پیشامدهای غیر قابل پیش بینی ، پیشروی نظام آموزشی است که یکی از این پیشامدها همه گیری ویروس کرونا در سراسر دنیا است و بحرانهای جدیدی را علی الخصوص در حوزه آموزش ایجاد کرده است . شیوع ویروس کرونا مدیران آموزشی ، معلمان، والدین و دانش آموزان را با مسائل عدیدهای روبرو نموده است . در سالهای گذشته ، بسیاری از کشورها، مدارس و دانشگاهها را تعطیل کرده و یادگیری از راه دور راجایگزین حضور فیزیکی دانش اموزان و دانشجویان کردهاند. سیاست های اجرایی از سوی دولت ها در زمینه محدودسازی رفت و آمد انسانها و پرهیز از هرگونه تجمع با هدف مقابله با ویروس کرونا موجب شده تا در شرایط فعلی ، میلیونها دانش آموز در کشورهای مختلف جهان، ازرفتن به مدرسه محروم شوند و در خانه ،فرآیند آموزشی خود را دنبال کنند. این مسئله به طور خاص در مورد کشورهایی که عمیقا تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا قرار گرفته اند،نظیر چین ، کره جنوبی ، ایتالیا و ایران، صدق می کند. لذا در این تحقیق سعی برآن شده که سیاست های آموزشی و تاثیر کرونا بر دوره ابتدائی بررسی شود .

Keywords:

سیاست گذاری اموزشی , دوره ابتدائی , کرونا