فرشاد محمدی - دانشجوی کارشناسی پیوسته علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس علامه طباطبایی بوشهر، بوشهر، ایران
زهرا حیدری - کارشناسی پیوسته علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، مرکز کرمان، کرمان، ایران
آرزو سعادتی - دانشجوی کارشناسی پیوسته روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران

پرورش تفکر انتقادی در دانش آموزان به عنوان یک مهارت زندگی و نه فقط تحصیلی در فرایند تعلیم و تربیت از اهمیت بسزایی برخوردار است. نوشته حاضر یک مطالعه مروری بر ادبیات مطالعات و پژوهشها از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲ در این زمینه است. تفکر انتقادی به عنوان مهمترین وسیله ارزش سنجی در آموزش و پرورش به طور ویژه از سوی مکتب فلسفی پراگماتیسم حمایت میشود و اهمیت و جایگاه خاصی در تاریخ و فلسفه تعلیم و تربیت داشته است به طوری که سابقه آن به دو قرن پیش و زمان جان دیویی بر می گردد. پژوهشگران متعددی در صدد ارائه تعریفی برای تفکر انتقادی بر آمده اند. تعاریف در این زمینه مختلف است و هیچ تعریف واحدی برای هر رشته و در هر سطح قابل استفاده نیست و تجارب و اهداف معلمان و همچنین نیازهای دانش ،آموزان تعیین کننده مهارتهای خاصی است که باید توسعه یابد. برای آموزش تفکر انتقادی راهکارهای عملی زیادی توسط محققان و مربیان مختلف ارائه شده است که تعدادی از آنها در این مقاله قابل رویت می باشد.

پراگماتیسم ارزش شناسی، تفکر انتقادی ، تعلیم و تربیت ، آموزش تفکر