مدل پارادایمی توسعه عدالت آموزشی با راهبرد آموزش مجازی در مدارس

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل پارادایمی توسعه عدالت آموزشی با راهبرد آموزش مجازی در مدارس بود. رویکرد پژوهش ، کیفی و بر مبنای نظریه برخاسته از داده بود. مشارکت کنندگان در این مطالعه ۱۸ نفر از خبرگان و صاحبنظران نظام تعلیم و تربیت استان گلستان بودند. مشارکت کنندگان به شیوه نمونه گیری هدفمند و با روش گلوله برفی تا مرز اشباع نظری انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه عمیق و نیمه ساخت یافته و از روش مقایسه مداوم اشتراوس و کوربین گردآوری شدند. برای دستیابی به روایی از چک کردن به وسیله مشارکت کنندگان و برای تعیین پایایی ، از راهبرد تائید همکاران پژوهشی استفاده شد. روش تحلیل داده ها، تحلیل محتوای استقرایی با بهره گیری از کدگذاری در سه سطح باز، محوری و انتخابی بود. پس از بررسی و کدگذاری سه مرحله ای، مدل پارادایمی توسعه عدالت آموزشی با راهبرد آموزش مجازی در مدارس، در قالب مدل پارادایمی تدوین شد.

Keywords:

آموزش مجازی , عدالت آموزشی , مدل پارادایمی