اولویت بندی عوامل تاثیرگذار بر تجاری سازی دانش در دانشگاهها: مطالعه موردی

هدف: این تحقیق سعی دارد تا با شناسایی و اولویت ­بندی عوامل تاثیرگذار در تجاری­سازی دانش در دانشگاه، امکان موفقیت در تجاری­ سازی دانش را فراهم نماید. روش­ شناسی: تحقیق حاضر  با رویکرد کاربردی و به روش تحلیل عامل تاییدی به گردآوری نظرات ۲۰ نفر از خبرگان تجاری­سازی دانش دانشگاه اصفهان پرداخته است. به منظور شناسایی عوامل تاثیرگذار در تجاری­سازی دانش از فنون دلفی و  جهت رتبه­ بندی عوامل شناسایی شده از تحلیل سلسله مراتبی فازی استفاده شده است. یافته­ها: نتایج نشان می­دهد که در زمینه عوامل ساختاری جهت تجاری­سازی دانش در دانشگاه اصفهان، شاخص "وجود مراکز تجاری­سازی در دانشگاه­ها یا ایجاد نهاد انتقال فناوری و تجاری­سازی در دانشگاه­ها" بیشترین اهمیت را دارد. براساس مشاهدات صورت گرفته، دانشگاه اصفهان فاقد نهادی با ماموریت تجاری­سازی دانش است. فعالیت­ های تجاری­سازی به صورت غیرمتمرکز و از طریق دفتر ارتباط با صنعت صورت می­گیرد. شاخص­های  "تامین منابع مالی مورد نیاز در مراحل نخستین فرایند تجاری­سازی(نمونه ­سازی و تست محصول)" و "برقراری روابط استراتژیک بین دانشگاه با صنعت برای مبادله، انتقال، و جذب نتایج تحقیقات" در رتبه­ های بعدی میزان اهمیت قرار گرفته ­اند. نتیجه­ گیری: دانشگاه اصفهان فاقد ساز و کار مناسب جهت دریافت، ارزیابی و معرفی روند تجاری­سازی تحقیقات است. وجود مرکز تجاری­سازی دانش جهت برگزاری دوره ­های آموزشی مرتبط با فرایند تجاری سازی تحقیقات ضروری به نظر می­رسد. همچنین طراحی سیستم اطلاعاتی جهت معرفی زمینه­های تحقیقاتی، ارتباط با صنعت می ­تواند گامی موثر در رفع موانع تجاری­ سازی مورد اشاره در نتایج تحقیق حاضر است.

Keywords:

تجاری سازی , تجاری سازی دانش , انتقال دانش , ارتباط با صنعت , دانشگاه اصفهان