فاطمه نویدی - دانشجوی دکتری دانشگاه خوارزمی
نصرت ریاحی نیا - دانشگاه خوارزمی

زمینه و هدف.کارکنان یک سازمان به عنوان مهم ترین سرمایه های سازمان به شمار می آیند که در طول خدمت خود در سازمان کوله باری از تجارب، مهارت ها و دانش فنی را کسب می کنند. اگر این مهارت ها و دانش فنی مستند نشود، با قطع همکاری این افراد از سازمان، این دانش فنی از بین می رود. بنابراین، به منظور حفظ این دانش ارزشمند، پرهیز از دوباره کاری، اجتناب از تکرار اشتباهات گذشته و انتقال تجارب به کارکنان تازه وارد، مستندسازی یک ضرورت به شمار می آید. بر این اساس مطالعه حاضر به بررسی نقش مستندسازی در مدیریت دانش سازمانی به عنوان ابزاری ضروری برای اشتراک گذاری تجارب می پردازد.روش. این پژوهش از انواع پژوهش توسعه ای کاربردی با رویکرد کیفی است که به روش تحلیل مضمون صورت گرفته است. ابزار به کار گرفته شده، مصاحبه نیمه ساختاریافته است و جامعه مورد مطالعه، ۱۸ نفر از پژوهشگران شاغل در پروژه های پژوهشکده سامانه های ماهواره وابسته به سازمان فضایی ایران می باشند. یافته ها. دانشی که در پروژه ها جریان دارد ترکیبی از دانش چرایی، چه چیزی، چه کسی و چگونگی است که سهم بیشتری از این دانش ها از نظر ماهیت، دانش ضمنی است که بخش زیادی از این دانش در اسناد پروژه ها منعکس نمی شود. نتیجه گیری. با توجه به ضرورت مستندسازی در انتقال دانش و نقش مهم آن در مدیریت دانش باید اقداماتی برای فرهنگ سازی تسهیم دانش در پژوهشکده صورت گیرد. از جمله برگزاری سمینارهایی برای آشنایی کارشناسان و مدیران برای ضرورت حفظ و انتقال دانش، آموزش مستندسازی و گزارش نویسی فنی، توجه به حقوق مالکیت فکری نویسندگان و افزایش جو اعتماد در پژوهشکده.

مستندسازی , "مدیریت دانش", دانش ضمنی , انتقال دانش