بررسی رابطه بین ارتباط سازمانی و تسهیم دانش با نقش میانجی اعتماد سازمانی در میان دبیران مدارس

با نقش میانجی اعتماد سازمانی در میان دبیران مدارس انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دبیران مدارس دوره اول و دوم متوسطه شهرستان بیجار در سال تحصیلی ۱۳۹۵ به تعداد ۵۰۰ نفر تشکیل داد. نمونه آماری ۲۱۷ نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری طبقه ای نسبی با حجم متناسب انتخاب شد. شاخص و مبنای طبقات دبیران مرد و زن بوده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ارتباط سازمانی دعایی(۱۳۷۲) با آلفای(۹۱/۰)، تسهیم دانش بوک، زمود، کیم و لی(۲۰۰۵) با آلفای(۷۵/۰) و اعتماد سازمانی الونن، بلومکویست و پومالاینن(۲۰۰۸) با آلفای(۹۴/۰) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل یابی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی smartpls۲ استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که ارتباط سازمانی به صورت مستقیم(۱۸۵/۰=β) و غیرمستقیم(۱۰۳/۰=β) بر تسهیم دانش تاثیرگذار است (در مجموع۲۸۸/۰=β). ارتباط سازمانی به صورت مستقیم(۵۲۱/۰=β) بر اعتماد سازمانی تاثیرگذار می باشد(در مجموع۵۲۱/۰=β). اعتماد سازمانی به صورت مستقیم(۱۹۸/۰=β) بر تسهیم دانش تاثیرگذار است(در مجموع۱۹۸/۰=β). همچنین تاثیر ارتباط سازمانی بر تسهیم دانش به صورت غیرمستقیم توسط متغیر میانجی، اعتماد سازمانی با(۳۵/۰=β) تبیین شد. نتیجه گیری: در این رابطه زمانی که اعتماد سازمانی به عنوان متغیر میانجی وارد معادله می شود، دارای قدرت بیشتری است. به عبارت دیگر، می توان گفت که ارتباط سازمانی با نقش میانجی گری اعتماد سازمانی موجب افزایش تسهیم دانش در میان دبیران می شود.

Keywords:

ارتباط سازمانی , تسهیم دانش , اعتماد سازمانی