هانیه علایی - دانشگاه یزد
میترا توکلی - دانشگاه یزد

هدف از این پژوهش، کاهش مقدار فعال کننده اکسید روی در لاستیکهای مورد استفاده در صنعت به سبب مشکلات زیست محیطی آن است. به همین سبب، اثر فعال کنندگی نانو پلی سیلیکات روی به عنوان مکمل اکسید روی در سامانه پخت گوگردی لاستیک استایرن-بوتادی ان محلولی (SSBR) بررسی شد. بدین منظور، آمیزه های مختلف با مقادیر متغیر اکسید روی و نانو پلی سیلیکات روی (از ۰ تا (۵phr و همچنین نمونه ی مرجع با میزان ۵ phr اکسید روی به روش اختلاط مذاب تهیه شدند. اثر این جایگزینی بر مشخصات پخت و دانسیته اتصالات عرضی نمونه های تهیه شده، به کمک رئومتر پخت و آزمون تورم بررسی گردید. همچنین غلظت روی موجود در نمونه های تهیه شده به وسیله دستگاه طیف سنجی جذب اتمی شعلهای اندازه گیری شد. نتایج حاصل از آزمون رئومتر پخت نشان داد استفاده از نانو پلی سیلیکات به همراه اکسید روی باعث کاهش زمان برشتگی، کاهش زمان بهینه پخت و افزایش شاخص سرعت پخت نسبت به نمونه ی مرجع شده است. همچنین وجود فعال کننده نانو پلی سیلیکات روی در کنار اکسید روی، چگالی پیوند عرضی را تا %۱۹ نسبت به نمونه ی مرجع افزایش داده است. با افزایش مقدار نانو پلی سیلیکات روی، محتوای روی باقی مانده در نمونه ها دارای روند کاهشی است. در صورتی که استفاده از نانوپلی سیلیکات روی به تنهایی، باعث کاهش زمان برشتگی، افزایش زمان بهینه پخت، کاهش سرعت پخت و کاهش دانسیته اتصالات عرضی نسبت به نمونه مرجع شده که احتمالا به سبب تجمع نانو ذرات است. بنابراین نانوپلی سیلیکات روی میتواند یک گزینه مناسب به عنوان مکمل اکسید روی در سیستم پخت لاستیک SSBR در صنعت لاستیک معرفی گردد.

پخت گوگردی، نانوپلی سیلیکات روی، اکسید روی، فعالکننده، لاستیک استایرن بوتادی ان