بررسی تاثیر جاذب نوری پلی استری بر کیفیت قطعات پلیمری چاپ شده در روش پردازش دیجیتال نوری

یکی از راهکارهای کنترل و کاهش شدت نور هر منبع نوری استفاده از جاذبهای نوری است در این پژوهش به منظور بررسی تاثیر جاذب نور فرابنفش بر کیفیت ساخت قطعات سه بعدی از سامانه ساخت افزایشی به روش پردازش دیجیتال نوری (DLP) که توسط محققین همین مقاله طراحی و ساخته شده است استفاده گردید. هدف اصلی مقاله بهبود کیفیت ظاهری قطعات افزایش کنترل در چاپ و حذف نورهای اضافی است اما برای دستیابی به این مهم بررسی میزان ارتفاع جدایش میزان خرابی قطعه و میزان نیرویفلذا چسبندگی بسیار حائز اهمیت است. قطعا جاذب نوری بعنوان یکی از مهمترین پارامترهای تاثیرگذار بر موارد مذکور خواهد بود.فلذا دراین سیستم، فیلمهای پلی استری با درصد جذب ۴۵ % در فاصله های معین از منبع نوری بررو ی ورق آکریلیک شفاف پوشش دهیشده است. سپس با اندازه گیری میزان شدت نور فرابنفش عبور داده شده مدلهای سه بعدی با روش پردازش دیجیتال نوری ساخته و مورد ارزیابی قرار گرفت. بر طبق یافته های این پژوهش استفاده از جاذبهای نوری علاوه بر بهبود کیفیت ظاهری قطعه منجر به کاهش ۳/۵ برابر زمان جدایش هر لایه کاهش %۴۳ زمان چاپ و افزایش موفقیت در چاپ قطعات گردید.

Keywords:

ساخت افزایشی , پردازش دیجیتال نوری , جاذب نورفرابنفش , پلیمر , کیفیت