دی وی را تمونو
آرینی چولبیا
نور کاهیونواتی
دارسونو دارسونو

فساد در سازمان­های دولتی به دلیل تاثیر آن بر دولت از نظر خسارات مالی و کاهش کیفیت توسعه انسانی موضوع مهم و مطرحی برای مطالعه است. مطالعه حاضر از این جهت مهم است که تحلیل های قبلی هنوز هم در الگوسازی و اندازه گیری متغیرهای جامع عدم تمرکز مالی محدود هستند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تمرکززدایی مالی و کیفیت دولت بر سطح فساد و تاثیر فساد بر شاخص توسعه انسانی انجام شده است. نمونه مورد بررسی در این مقاله شامل ۱۱۳ دولت محلی در جزیره جاوه، اندونزی، برای دوره ۲۰۱۵-۲۰۱۸ است. آزمون های آماری با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی[۱] انجام شد. نتایج آزمون نشان می دهد که تمرکززدایی مالی با ضریب همبستگی ۱۰۰/۰ بر فساد تاثیر مثبت دارد و در آلفای ۵ درصد معنادار است. علاوه بر این، حکمرانی ضعیف (به واسطه ضعف کنترل داخلی) با ضریب همبستگی ۰۶۲ /۰ بر سطح فساد تاثیر مثبت دارد و در آلفای ۱۰ درصد معنادار است. نتایج آزمون «مربعات جزئی» نیز نشان می دهد که فساد بر شاخص توسعه انسانی با ضریب همبستگی ۲۰۶/۰- و در آلفای ۱ درصد تاثیر منفی دارد. نکته قابل توجه و کاربردی این مطالعه، اهمیت تاثیر اطمینان بخشی سیستم کنترل داخلی به عنوان یک متغیر مکمل در تمرکززدایی مالی جهت جلوگیری از فساد است.   [۱]. PLS-SEM