تحلیلی بر کارکرد سیاست فرهنگی یونسکو در پیوند کشورهای حوزه تمدنی ایران فرهنگی

Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 317

This Paper With 25 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ISJ-19-1_014

تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1401

Abstract:

شناختن و شناساندن عناصر فرهنگی مشترک، نقش مهمی در همگرایی و واگرایی ملت ها دارد. وجود تشابهات فرهنگی و آگاهی از آن ها، موجب تسهیل در همکاری و ارتباطات میان کشورهاست. کارویژه اصلی یونسکو نیز پیشبرد همکاری های فرهنگی میان ملت ها می باشد و این کارگزاری با ایجاد سازوکارهای نهادی، به شناخت متقابل فرهنگ های متجانس مبادرت می نماید. در این میان، حوزه تمدنی ایران فرهنگی به عنوان یکی از برجسته ترین پهنه های فرهنگی جهان، همواره از ظرفیتی کم نظیر به منظور گسترش همکاری در میان واحدهای سیاسی ذیربط برخوردار می باشد. با توجه به موارد مذکور این پرسش مطرح می باشد که یونسکو چگونه از سیاست فرهنگی در جهت توسعه پیوندهای سیاسی-هویتی در میان کشورهای حوزه تمدنی ایران فرهنگی بهره جسته است. این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی و بر مبنای چهارچوب نظری دیپلماسی فرهنگی و با استناد به منابع کتابخانه ای و آماری انجام گرفته است. در نهایت، یافته های این پژوهش بیانگر آن است که یونسکو در قالب اجرای پروژه های فرهنگی همانند میراث جهانی، میراث فرهنگی ناملموس، حافظه جهانی، دانشگاه های همزاد، شهرهای خلاق و دیگر موارد، به همگرایی فرهنگی در حوزه تمدنی مزبور مبادرت ورزیده است. روندی که علاوه بر توسعه مناسبات چندوجهی فرهنگی در میان کشورهای این حوزه، همواره تحت الشعاع شماری از چالش های اجرایی، سیاسی و اجتماعی نیز بوده است.

Authors

میلاد میری نام نیها

دانش آموخته کارشناسی ارشد روابط بین الملل، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

علی امیدی

دانشیار روابط بین الملل، گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • ایوبی، ح. (۱۳۹۷). ثبت مواریث مشترک میان ایران و آذربایجان؛ ...
  • حسن خانی، م. (۱۳۸۴). دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در ...
  • فرزام، ف. (۱۳۹۲). ایران سه اثر را برای ثبت در ...
  • کتابخانه ملی ایران. (۱۳۹۶). المسالک و الممالک، کتابخانه ملی ایران، ...
  • محمدی ملایری، م. (۱۳۷۵). تاریخ و فرهنگ ایران (جلد دوم). ...
  • مرادی، م.، ذاکریان، م.، کاظمی زند، س. ع.، دهشیری، م. ...
  • Baird, M.F. (۲۰۱۴). UNESCO’s World Heritage List Process. In: Smith, ...
  • Benton, T. (۲۰۱۰). Understanding heritage and memory. Manchester: Manchester University ...
  • Bethke, F.S. (۲۰۱۲). The Consequences of Divide-and-Rule Politics in Africa ...
  • Foltz, R. (۲۰۱۰). Religions of the Silk Road: Pre modern ...
  • Frye, R.N. (۲۰۰۵). Greater Iran: A ۲۰th Century Odyssey. Costa ...
  • Gathen, C., Skoglund, W., Laven, D. (۲۰۲۰). The UNESCO Creative ...
  • Kozymka, I. (۲۰۱۴). The Diplomacy of Culture: The Role of ...
  • Laqua, D. (۲۰۱۱). Transnational intellectual cooperation, the League of Nations, ...
  • MacKenzie, D.N. (۱۹۹۸). ERAN, ERANSAHR, Encyclopodia Iranica, December ۱۵, at: ...
  • Nielsen, B. (۲۰۱۱). UNESCO and the 'right' kind of culture: ...
  • Nye, J.S. (۲۰۰۸). Public Diplomacy and Soft Power. The Annals ...
  • Pashayev, F., Utegenova, A., Fedorchenko, V., Bendiz, M. (۲۰۱۹). National ...
  • Pietrobruno, S. (۲۰۰۹). Cultural Research and Intangible Heritage. Culture Unbound, ...
  • Tsagourias, N. (۲۰۲۰). The League of Nations and Visions of ...
  • (۲۰۱۷). UCCN Mission Statement, UNESCO, November ۱۷, at: https://en.unesco.org/creative-cities/sites/default/files/uccn_mission_statement_rev_nov_۲۰۱۷.pdf(۲۰۱۸). Statistics ...
  • Waller, J.M. (۲۰۰۸). Strategic Influence: Public Diplomacy, Counterpropaganda, and Political ...
  • Winter, T. (۲۰۱۵). Heritage diplomacy. International Journal of Heritage Studies, ...
  • نمایش کامل مراجع