کشش سطحی پلی اتیلن و پلی پروپیلن

پلی الفینها که گروه بزرگی از پلیمرها هستند، به دلیل سطح موم مانند به اصلاحات قبلی نیاز دارند. برای اتصال، چسب باید سطح را خیس کند. کسینوس زاویه تماس مایعات روی پلیاتیلن به صورت خطی با کاهش کشش سطحی افزایش مییابد و مایعاتی که دارای کشش سطحی کم تر از مقدار بحرانی هستند، سطح پلیمر را خیس میکنند. کشش سطحی یکی از اساسیترین ویژگیهای فازهای مایع و جامد است. برای رسیدن به چسبندگی خوب، کشش سطحی فاز متحرک باید کمتر از کشش سطحی بستر باشد. روشهای متعددی از جمله، درمان کرونا به طور گسترده در صنعت به منظور اصلاح سطح پلیمر استفاده میشود. در درمان کرونا لایه های پلیمری، گروه های قطبی وارد سطوح میشود که باعث افزایش انرژی سطح و در نتیجه ترشوندگی و چسبندگی بستر میشود. مکانیسم شیمیایی درمان کرونا، اکسیداسیون است . مکانیسم فیزیکی آن شامل تغییر مورفولوژی میباشد. در این مقاله مروری بر کشش سطحی و راه های افزایش چسبندگی سطح پلی اتیلن و پلی پروپیلن و درمان کرونای آنها خواهد شد.

Keywords:

پلی الفین , کشش سطحی , درمان کرونا , شیمیایی و فیزیکی.