حسین ملک حسینی - استادیار شیمی کاربردی، گروه شیمی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران

پلاستیک ها موادی تجزیه ناپذیر در محیط زیست بوده و دفع بی خطر آنها مشکل بزرگ امروزه انسانها در سراسر جهان می باشد. پیرولیز روشی برای دفع ترموشیمیایی پلاستیک ها می باشد. سوخت مایع، گازی و خاکسترمحصول فرآیند پیرولیز می باشد. پیرولیز کاتالیزوری به علت محصولات با ارزش بیشتر و انجام آن در دمای پایین تر و صرفه جویی در هزینه انرژی نسبت به پیرولیز حرارتی ارجح می باشد . با مصرف کاتالیزورهای ارزان قیمت، در دسترس و ساده می توان کاهش بیشتری در هزینه فرآیند کاتالیزوری داشت. بخشی از هزینه و انرژی مورد نیاز فرآیند، با استفاده از محصول مایع و گاز حاصله تامین می گردد. در پیرولیز کاتالیزوری پلی استایرن در دمای۴۵۰℃ و مقدار ۱۰ درصد وزنی کاتالیزور، راندمان سوخت مایع ۹۳/۲۰ درصد وزنی و در پیرولیز کاتالیزوری پلی اتیلن با چگالی بالا و پلی پروپیلن، در دمای۳۰۰℃ و مقدار ۱۰ درصد وزنی کاتالیزور راندمان سوخت مایع۲۳/۸۷ و ۶۰/۳۷ می باشد. بازده بالاتر و کیفیت برتر سوخت مایع حاصله در دمای پایین تر ۳۰۰-۴۵۰℃) درجه) نسبت به (۶۰۰℃)دلیل برتری پیرولیز کاتالیزوری می باشد. انواع ترکیبات بدست آمده از پیرولیز حرارتی و کاتالیستی پسماندهای پلاستیکی و پارامترهای موثر بر راندمان واکنش بررسی و مطالعه شد.

پلاستیک، پیرولیز، کاتالیزور، سوخت مایع،