حسین صحراییان جهرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد
سیدناصر علوی نائینی - استاد دانشگاه شهید باهنر کرمان،
محمد شاکر - عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس
حسن طلعتی

در هر یک از روش های برداشت اعم از دستی، نیمه مکانیزه و مکانیزه به دلایل مختلفی امکان تلفات دانه وجود دارد. تلفات سامانه کوبش از لحاظ کمی شامل دانه هایی است که به صورت خوشه های کوبیدهنشده یا نیم کوب از کمباین بیرون می ریزد و از لحاظ کیفی به دانه هایی گفته می شود که ضمن عمل کوبیدن شکسته شده اند. سرعت محیطی استوانه کوبنده، میزان خوراک ورودی به کوبنده و فاصله استوانه کوبنده با ضد کوبنده از عوامل موثر بر کوبش محصول دانسته شده است. در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف سرعت دورانی کوبنده ( 700800 900 و 1000 دور در دقیقه)، فاصله کوبنده از ضد کوبنده ( 8 و10 12 و 14 میلیمتر) و طول ساقه برش یافته 60-50 و70-61 و80-71 سانتیمتر) بر درصد شکسته های لب پر، نیم دانه، خرده و ریز خارج شده از سامانه کوبش کمباین لکسیون 510 بررسی شد. از طرح آماری فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. از آزمون دانکن نیز جهت مقایسه بین میانگین ها استفاده شد. آزمایش در یکی از مزارعروستای کردشول شهرستان پاسارگاد استان فارس انجام شد. در مزرعه مورد نظر گندم رقم مرودشت با کمبینات مارک آمازون کشت شده بود. نتایج نشان داد که سرعت دورانی 700 دور در دقیقه، فاصله کوبنده و ضد کوبنده 10 میلی متر و طول برش یافته 80-71 سانتی متر بیشترین تاثیر را بر کاهش میزان شکستگی(چهار گروه شکسته) داشته است.

سرعت دورانی کوبنده، فاصله کوبنده از ضد کوبنده، طول ساقه برش یافته، شکستگی، افت کیفی