بررسی مفهوم تعهد و میزان حضور آن در غزل معاصر

غزل معاصر فارسی یکی از حلقه های زرین زنجیره کهن غزل فارسی است و شاعرانی برجسته با آثار درخشان در این چارچوبظهور کردند که ظرفیتهای تازه و درخشانی را در شعر فارسی به نمایش گذاشتند. غزل معاصر افزون بر ظرافتها و زیباییهایزبانی و لطافتهای بلاغی و ادبی، به لحاظ محتوا نیز برجستگیهای بسیار دارد. آمیختگی به مضامین عرفانی و دینی، توجه بهمضامین انسانی، عدالت، حمایت از مظلومان و رعایت آنچه تعهد خوانده میشود، از وجوه تمایز غزل معاصر فارسی است. تعهدیا التزام که عبارت است که پایبندی شاعر به اصول خاص اندیشه ای و قرار دادن شعر در خدمت تبیین و ترویج این اصول،همواره در شعر فارسی حضور داشته است و از شعر کسانی چون کسایی مروزی و فردوسی گرفته تا ناصر خسرو و شاعرانمشروطه میتوان تعهد و شعر متعهد را در ادب فارسی دید، اما از اواخر عهد قاجاریه با آشنایی ایرانیان با مباحث نوین نقد ادبیمغربزمین، بحث نظری تعهد و شعر متعهد و ملتزم نیز در بین شاعران ایرانی رواج یافت. غزل معاصر فارسی نیز از این مباحثبرکنار نماند و از آنجا که غزل مهمترین قالب شعری مخصوصا در دهه های پس از انقلاب اسلامی است، شاهد حضور گستردهتعهد و التزام در این قالب شعری هستیم. در این مقاله برآنیم که به روش تحلیلی و توصیفی به بررسی حضور تعهد در غزلمعاصر فارسی بپردازیم و یافته های این مقاله نشانگر آن است که غزل فارسی از دهه چهل شمسی همگام با مبارزات ملت ایرانشاهد حضور تعهد بود و با انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، تعهد در غزل فارسی به اوج رسید.

Keywords:

شعر فارسی , غزل معاصر فارسی , تعهد , شعر متعهد , شعر ملتزم