فقر و نقش آن در استخدام واژگان جدید در ادبیات فارسی پس از انقلاب

فقر وضعیت نداشتن دارایی مادی یا درآمد کافی برای رفع نیازهای اساسی فرد است. به عبارت دیگر، یک پدیدهاجتماعی نامطلوب است که گستردگی آن نتایج زیانباری در سطح جامعه دارد و در همه جوامع بشری نکوهش شدهاست. در این مقاله نویسندگان ضمن تعریف لغوی و اصطلاحی از فقر، به تبیین پدیده فقر و برخی اصطلاحات مرتبطبا آن از دیدگاه های مختلف، اعم از؛ قرآن کریم، نظریههای برخی از نظریه پردازان مطرح، پرداخته اند. به علاوه درخصوص وارد شدن لغات و اصطلاحات فقر به زبان و ادبیات فارسی و انواع وارد شدن آن در طول تاریخ از قبیل؛واجی، دستوری و واژگانی بررسیهای انجام شده است. در این مقاله برخی اصطلاحات وارد شده از فقر در زبان ادبیاتفارسی در دوره پس از انقلاب اسلامی ایران نظیر؛ فقر مطلق، فقر نسبی، خط فقر، شاخص فقر و... تبیین شده است.همچنین در پایان مقاله به تاثیر برخی از لغات فقر که زاییده این دوره هستند در اشعار شعراء مطرح پس از انقلاب ازقبیل؛ احمدرضا محمدی، فریدون مشیری و اردلان سرافراز پرداخته شده است.

Keywords:

فقر , اصطلاحات فقر , ادبیات فارسی , انقلاب اسلامی , شاعران پس از انقلاب