سیده منیژه حیدری بلوکی - دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی دارویی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهریار

آنتی بیوتیک های بتالاکتام بزرگترین خانواده از عوامل ضد میکروبی هستند و بیشترین استفاده را در عمل بالینی فعلیدارند. آنتی بیوتیک های بتالاکتام بر روی آنزیم هایی به نام پروتئین های متصل شونده به پنی سیلین (PBPs) کهمسئول ساختن دیواره سلولی باکتری هستند، عمل می کنند. بنابراین آنها فقط در برابر ارگانیسم هایی که به سرعت تکثیرمیشوند فعال هستند که در آنها اتصال پنی سیلین در دیواره سلولی با تولید پپتیدوگلیکان های دیواره سلولی تداخل می کند ومنجر به لیز سلولی در یک محیط هیپوا سموتیک یا هم اسمزی می شود. حتی زمانی که آنتی بیوتیک های بتالاکتام به طورمعمول با استفاده از روش های مصنوعی شیمیایی تولید می شوند، بیوکاتالیز آنزیمی این آنتی بیوتیک ها نه تنها به دلیلملاحظات اقتصادی بلکه به دلیل کاهش شدید ضایعات و تولید آلاینده های پساب کمتر خطرناک برای مطابقت با ا صولشیمی سبز، به آرامی جایگزین سنتز شیمیایی شده است.

بتالاکتام، ضد میکروب، آنتی بیوتیک، شیمی