طاهر صفرراد - گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
یداله یوسفی - جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

با هدف بررسی نقش باد و بارش بر میزان آلودگی هوا در کلان شهر تهران از داده های روزانه NO۲ ماهواره سنتینل و داده های روزانه باد و بارش ایستگاه مهرآباد طی بازه زمانی ۱آگوست ۲۰۱۸ تا ۳۱دسامبر ۲۰۲۱ استفاده شد. برای بررسی ارتباط داده های بارش و باد با آلودگی هوا از روش همبستگی و جهت بررسی وجود تفاوت معناداری در میزان آلودگی هوا در شرایط متفاوت بارش و باد از آزمون t بهره گرفته شد. نتایج نشان داد، واریانس و میانگین NO۲ روزهای بارشی و روزهای بدون بارش برابر نیست و در روزهای بارشی ۰۶/۳۱% مقدار آلودگی هوا کاهش می یابد. میانگین آلودگی هوا در روزهای بارشی کمتر از روزهای بدون بارش است اما قانونمندی خاصی میان مقدار بارش و کاهش آلودگی هوا مشاهده نشد. نتایج نشان داد، افزایش سرعت باد تا ۵/۲متر برثانیه سبب کاهش میزان آلودگی هوا می شود، اما سرعت های بیشتر از آن لزوما کاهش بیشتر آلودگی را درپی نخواهد داشت. واریانس و میانگین NO۲ در روزهای باسرعت باد بیشتر و کمتراز ۵/۲متر برثانیه برابر نیست. در سرعت بیش از ۵/۲متر برثانیه، مقدار آلودگی هوا ۲۵/۵۹% با اطمینان ۹۹درصد کاهش می یابد. نتایج مشخص ساخت اثر باد در کاهش آلودگی هوای تهران بیش از بارش بوده و ارتباط قانونمندتری با آلودگی هوا نشان می دهد.

آلودگی هوا, NO۲, باد, بارش, تهران