اثر فضای سبز بر قیمت مسکن با استفاده از مدل قیمت گذاری هدونیک (مطالعه موردی: شهر یزد)

برای بیان نقش و اهمیت محیط زیست و تبدیل آن ها به ارزش های پولی لازم است کالاها و خدمات آن با استفاده از روش های مناسب ارزش گذاری شوند. امروزه ارزش گذاری اقتصادی، ابزار مدیریتی موثر برای مدیران جهت تصمیم گیری در زمینه برنامه ریزی طرح های توسعه ای است. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر فضای سبز بر قیمت واحدهای مسکونی در پارک هفت تیر یزد انجام گرفته است. بدین منظور از روش هدونیک برای ارزش گذاری فضای سبز استفاده شد و در این راستا ۱۵ فاکتور شامل متغیرهای فیزیکی، محیطی و دسترسی در نظر گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش حداقل مربعات معمولی (OLS) و نرم افزار EViews استفاده شد. نتایج نشان داد که از میان ۱۵ متغیر مستقل، متغیرهای توضیحی قیمت هر متر مربع زمین، سطح زیربنا، پارکینگ، فاصله تا خیابان اصلی و فاصله تا پارک به ترتیب با ضریب ۹۵/۰، ۸۹/۰، ۲۶/۰-، ۱۹/۰- و ۱۵/۰ درصد در قیمت واحدهای مسکونی موثر هستند (P <۰.۰۵). قیمت هر متر مربع زمین بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته (قیمت کل مسکن) دارد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که روش قیمت گذاری هدونیک با در نظر داشتن عوامل موثر بر متغیر وابسته، باعث ایجاد ارتباط بین متغیرهایی چون قیمت منازل مسکونی به عنوان یک کالای بازاری و ارزش تفریحی پارک می شود .

Keywords:

اقتصاد محیط زیست , پارک و فضای سبز شهری , روش ارزش گذاری هدونیک , خدمات غیربازاری