علیرضا نورپور - گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سعید نظری کودهی - گروه محیط زیست پژوهشگاه نیرو، تهران، ایران
مریم اویشن - گروه بررسی آلودگی هوا، سازمان حفاظت محیط زیست، تهران، ایران

با توجه به انتشار حجم عظیمی از گازهای گلخانه ای به ویژه گاز دی اکسید کربن(CO۲)، توسعه فن آوری های جدید و کارآمد برای کاهش انتشار این گاز ضروری بوده و انواع جاذب های جامد آمینی با توجه به مزایای قابل توجه به عنوان جایگزین های مناسب برای تعدیل هزینه های عملیاتی جذب در صنعت مطرح شده اند. در این مطالعه نتایج تجربی ظرفیت جذب گاز CO۲بر روی جاذب پومیس طبیعی و اصلاح شده با ۶ درصد ترکیب آمینیTEPA مقایسه گردید. در نمونه پومیس اصلاح آمینی، ظرفیت جذب گاز CO۲ (mmol/g۵۱۰/۰) تقریبا دو برابر ظرفیت جذب در پومیس طبیعی CO۲ (mmol/g ۲۳۰/۰) بدست آمد. نتایج حاصل از تغییر پارامتر دما نشان داد ظرفیت جذب درهر سه دما ( K۲۹۸، ۳۲۸، ۳۴۸) در پومیس اصلاح شده بالاتر از ظرفیت جذب CO۲ طبیعی در دمای K ۲۹۸ بوده که بهترین جذب در دمای K۳۴۸ اندازه گیری شد. نتایج بررسی تاثیر متغیر درصد غلظت گاز CO۲بر انتخابگری و شاخص کارایی جاذب مورد مطالعه، نشان داد جاذب پومیس اصلاح شده آمینی در واحدهای فرآیندی که درصد غلظت گاز CO۲کمتر است، کاربرد مناسب تری خواهد داشت. همچنین مقادیر بدست آمده برای پارامترهای ترمودینامیکی، نشان دهنده جذب فیزیکی گاز CO۲ برروی جاذب پومیس اصلاح شده است.

پومیس, شاخص کارایی جاذب, ظرفیت جذب CO۲