واکاوی ویژگی های بنیادین منظر روستایی در راستای پایداری محیطی از طریق کاربست نظریه زمینه ای، مورد پژوهی: "روستای تاریخی فورگ"

در سکونتگاه های شهری و روستایی، انسان ضمن برقراری روابط فرهنگی-اجتماعی با جامعه، با محیط پیرامون خود نیز در تعامل است و این تعاملات طی زمان تغییر می یابد. تحولات روستایی درحال وقوع در ایران، در بلندمدت منظر روستایی را دستخوش دگرگونی می سازد؛ از آنجا که کارکردهای منظر روستایی درگذر زمان متنوع تر شده، امروزه در ارزیابی آن علاوه بر کیفیت های بصری، ابعاد محیط زیستی و ارزش های فرهنگی نیز مورد توجه قرار می گیرند. واکاوی واکنش های ایجادشده درپی تاثیرگذاری عوامل پیش برنده در زمینه روستا، راهگشای درک بنیان های منظر پایدار روستایی است. روش پژوهش کیفی بوده و هدف آن یافتن زمینه های وقوع، فرآیندها و واکنش های بروز یافته است که منجر به شکل گیری اجزا و عناصر منظر روستایی و پایداری آن شده اند. با مراجعه به عرصه زندگی واقعی و بهره گیری از نظریه زمینه ای و مشاهده مشارکتی، فرآیندها، واکنش ذی اثران و پیامدهای موثر در ایجاد منظر روستایی مرحله به مرحله تحلیل و تبیین شده است. نتایج نشان می دهد پایداری محیطی فورگ بر ویژگی های بنیادین منظر روستایی از جمله: "برخاستن الگوی معماری بنا از فرم زمین و اقلیم"، "غلبه باورها و عقاید بر شکل گیری منظر روستایی"، "تجانس و همگنی بافت روستا با زمینه"، "شکل گیری منظر بر پایه امنیت" و "یکدستی و عدم تنوع منظر کشاورزی" بنا شده است.

Keywords:

منظرپایدار روستایی , نشانگرها , نظریه زمینه ای , مشاهده مشارکتی , روستای تاریخی فورگ