فاطمه رحمتی - کارشناسی ارشد رشته حقوق عمومی، مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زرقان

هدف مقاله حاضر به بررسی سیاست پیشگیرانه جرائم و تخلفات هواپیمایی با رویکرد اخلال در امنیت پرواز در حقوق داخلی و حقوق بین الملل می باشد. هواپیما به عنوان یک وسیله حمل و نقل سریع و آسان همواره مورد توجه مجرمین بوده است که با ارتکاب انواع جرایم با انگیزه های متفاوت در صدد استفاده از این وسیله، جهت اجرای اهداف شوم خود بوده اند. کنوانسیونهای متعدد بین المللی و قوانین داخلی در جهت ممانعت و مجازات این دسته از اعمال وضع گردیده است. در این مقاله ضمن بیان سابقه تاریخی و مقررات بین المللی مصوب، کلیه جرایم علیه هواپیما و امنیت هواپیمایی نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و نقایص و کمبودهای قوانین داخلی در ارتباط با جرایم هواپیمایی بیان شده است. مشکل اولیه این است که قوانین جزائی مرتبط با هواپیما تا چه حد جوابگوی تامین امنیت هواپیمایی است. در این حالت در صورت رفع نقیصه های موجود در قوانین جزائی و اصلاح بعضی از مواد و اجراء بایسته و دقیق و قاطع قوانین موجود، امنیت هواپیمایی تا حدود زیادی تامین خواهد شد. از طرفی، تحقق جرم توسط اشخاص از جمله اشخاص حقوقی و تعیین مسئولیت کیفری حائز کمال اهمیت است که پس از بررسی قوانین مربوط، مسئولیت کیفری اشخاص حقوقی در جرایم هواپیمایی مورد تایید قرار گرفته است. همچنین با توجه به پر هزینه بودن اینگونه جرائم که موجب خدشه دار شدن امنیت ملی است جهت پیشگیری این جرائم نظام حقوقی ایران و عوامل اجرایی چه اقداماتی را در راستای کاهش این جرائم انجام داده اند.

سیاست جنایی، تقنینی، جرایم هوایی، تخلفات هواپیمایی