اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودشفقت ورزی، ذهن آگاهی و سبک زندگی سلامت محور بیماران دیابت با استفاده از از روش آماری توصیفی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شفقت ورزی، ذهن آگاهی و سبک زندگی سلامت محور بیماران دیابت انجام شده است.این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل نابرابر بوده و از لحاط هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران دیابت نوع ۱از بین مراجعه کنندگان به بیمارستان های شهرستان بروجرد در سال ۱۳۹۸ می باشد که بنا بر تشخیص قطعی پزشکان متخصص حاضر در آن مراکز دارای دیابت بودند. از بین آنها به روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند تعداد ۴۰نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش ( ۲۰نفر) و کنترل ( ۲۰نفر) جایگزین شدند. افراد حاضر در گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای صورت نگرفت و افراد حاضر در گروه آزمایش در یک دور درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اساس پروتکل درمانی تهیه شده از کتاب پذیرش و تعهد ایزدی و عابدی (۱۳۹۲) شرکت نمودند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های خود شفقت ورزی نف (۲۰۰۳؛ به نقل از خسروی و همکاران، ۱۳۹۲) ذهن آگاهی براون و رایان (۲۰۰۳؛ به نقل از عبداله زاده، ۱۳۹۳) و سبک زندگی سلامت محور لعلی و همکاران (۱۳۹۱) استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از روش آماری توصیفی استفاده شده است. از آمارهای توصیفی جهت شاخص های گرایش مرکزی و رسم جداول و برای بررسی مقایسه میانگین دو گروه آزمایش و کنترل از نرم افزار spss استفاده شد. یافته ها حاکی از آن بود که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث بهبود هر سه متغیر شفقت ورزی، ذهن آگاهی و سبک زندگی سلامت محور در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود. بر اساس یافته های پژوهش، نتیجه گرفته می شود درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر هر سه متغیر شفقت ورزی، ذهن آگاهی و سبک زندگی سلامت محور در بیماران دیابتی تاثیرگذار است.

Keywords:

بیماران دیابت , سبک زندگی سلامت محور , شفقت ورزی , درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , ذهن آگاهی