کریم ریگی نژاد شورکی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم تربیتی گرایش برنامه ریزی درسی دانشگاه بیرجند

هدف این پژوهش بررسی آثار شبکه آموزش دانش آموزی (شاد) در یادگیری دانش آموزان دوره اول متوسطه بود. پژوهش حاضر از نوع کیفی است که به روش پدیدارشناسانه انجام شده است. مشارکت کنندگان این پژوهش شامل کلیه والدین و معلمان دوره متوسطه اول شهر میرجاوه است. ابزار جمع آوری داده، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. برای انتخاب مشارکت کنندگان این پژوهش از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد و فرایند مصاحبه تا حد اشباع نظری ادامه پیدا کرد. اعتبار یابی داده های این پژوهش با روش گوبا و لینکن انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده های به دست آمده مصاحبه ها از روش سیستماتیک اشتراوس و کوربین استفاده شد. تجزیه وتحلیل به کمک نرم افزار MAXQDA۱۱ انجام شد. نتایج نشان داد؛ بسیاری از معضلات و چالش های شبکه اجتماعی شاد «مشکلات حوزه آموزش» شامل: «نیاز به زمان بیشتر آموزش»، «عدم یادگیری عمیق»، «فضای واقعی کلاس و تفاوت های فردی»، «ارزیابی» است. مشکلات حوزه «معلم و مدرسه» که از کل به جز به شکل زیر می باشند به مضامین فرعی «بستر فناوری»، «نظارت»، «عدم پیگیری مدیر مدرسه» «کم تجربگی معلمان در آموزش مجازی» کدگذاری شد؛ و تعامل کمتر با مدیر و دیگر مسوولین آموزشی، دو مفهومی هستند که بدون واسطه در مشکلات حوزه معلم و مدرسه دسته بندی شدند. مشکلات حوزه والدین به مضامین فرعی «تعداد فرزند محصل»، «درگیری زیاد والدین»، «آشنا نبودن والد با زیرساخت ها و امکانات فناوری»، «تحمیل هزینه و نگرانی والدین در حوزه مسائل تربیتی»، کدگذاری شد: «بروز مشکلات جسمی و عدم زمان کافی برای امتحان» و نیاز به حمایت بیشتر، «عدم تعامل مثبت با هم سالان» درگیری زیاد دانش آموز و عدم وجود جو کلاسی می باشد. فراهم نبودن بستر فناوری، مشکلات نرم افزاری و مشکلات سخت افزاری مضامین فرعی بودند که استخراج شدند.

پدیدارشناسی، شبکه آموزش دانش آموزی، آموزش وپرورش