مرضیه دارائی - دانشجویان کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهر یزی شهری
غلامرضا میری
پروین خیاطی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

تالاب هامون علاوه براینکه بزرگترین و مهمترین تالاب آب شیرین ایران تلقی می گردد به عنوان هفتمین تالاب بین المللی ثبت شده درکنوانسیون رامسر است تالاب هامون درطول تاریخ تمدنهای بزرگی را دردامان خویش پرورانده درمنطقه سیستان از اهمیت بسزایی چه از نظر اقتصادی اجتماعی زیست محیطی و اکولوژیکی و چه از نظر تحولات جمعیتی برخوردار است این تالاب درسالهای اخیر دچاردگرگونی های بسیار گشته و این امر درزندگی روزمره مردم سیستان مخصوصا تختک نشینان نقش مهم و چه بسا حیاتی را داشته است از آنجا که حیات اقتصادی و اجتماعی سیستان بستگی تام به حیات هیرمند و هامون دارد کاهش و نهایتا قطع آب سالانه هیرمند و نیز کاهش سطح هامون ها و تبدیل آن به کفه خشک موجب ظهور خشکسالی هیدرولوژیکی درطی سنوات اخیر شده است که این خودسرمنشا بروز انواع خسارات و آسیب های اقتصادی درسطح ناحیه و نیز مناطق روستایی گردیده است دراین میان فقدان واکنش واقع بینانه و علمی دربرابر این پدیده مزید برعلت شده و دامنه آسیب ها و خسارات را گسترده تر نموده است دراین نوشتار ضمن تحلیل اثرات خشکسالی برساختار جمعیتی روستاهای سیستان بخصوص تختک نشین ها راهکارهای مقابله با خشکسالی ارایهشده است و با توجه به اسناد کتابخانه ای و میدانی انجام شده روند تغییرات و تحولات جمعیتی و نیز اثرات و پیامدهای خشکسالی را دراقتصاد وچگونگی از بین رفتن آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است.

تالاب هامون، خشکسالی، سیستان، تختک نشین