بررسی رابطه بین فعالیت های مکمل درسی با راهبردهای یاددهی و یادگیری خودتنظیم

هدف ازپژوهش حاضر بررسی رابطه بین فعالیت های مکمل درسی با راهبردهای یادگیری خود تنظیم دانش آموزان متوسطهدوره اول شهر چابهار بود. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی واز منظر ماهیت وروش جمع آوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگیبود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوره اول مشغول به تحصیل در مرکزشهر چابهار به تعداد ۷۹۸ بودندکهبرای تعیین حجم نمونه ازروش نمونه گیری تصادفی ساده وبراساس جدول کرجسی ومورگان ۲۶۰ نفربعنوان نمونه آماری انتخابشدند. ابزار گرد آوری داده ها شامل پرسشنامه های ، سنجش مهارت های غیر درسی دانشگاه هاستون و راهبردهای یادگیریخودتنظیمی پینتریج ودیگروت ۱۹۹۰ بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها ازآزمون های ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون T، گروه های مستقل وآزمون لوین واز نرم افزار SPSS۲۱ استفاده گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن بود که بین فعالیت های مکمل درسی باراهبردهای یادگیری خود تنظیم دانش آموزان رابطه مثبت ومعناداروجود دارد. بر اساس یافته های پژوهش، بین ابعاد فعالیت های مکمل درسی با راهبردهای یادگیری خود تنظیم (بعد عاطفی sig=۰/۰۴۳ بعد تحصیلی sig=۰/۰۰۹ و بعد اجتماعی sig=۰/۰۰۰ رابطه مثبت ومعنادار مشاهده گردید

Keywords:

فعالیت مکمل درسی , راهبردهای یادگیری , خود تنظیمی