بررسی انواع داوری و علل رجحان آن برای حل اختلافات تجاری بین المللی

از دیرباز بروز اختلافات میان افراد امری رایج و طبیعی بوده و معمولا در روابط میان افراد تصور حدوث اختلاف دور ازذهن به نظر نمی رسیده است با رشد روزافزون جمعیت بشر و رشد طبیعی معاملات تجاری میان آنها و پیچیده تر شدنبرخی رشته های این معاملات، اختلافات ناشی از آنها نیز پیچیده تر و بعضا حتی تخصصی تر گردیده است. چرا که داورییک امر حقوقی است و حتی داوران در قبال امر داوری دارای مسئولیت خواهند بود. با ارجاع امر به داوری تشریفاتدادرسی کاهش یافته و بعلاوه در طول رسیدگی، اسرار مالی و حرفه ای تجار نیز افشا نشده و از همه مهم تر اینکه حلاختلاف توسط افرادی متخصص در آن زمینه انجام می شود که این امر باعث کاهش پرونده های قضایی می شود و افراددر برخی موارد با اختیار خود موضوع اختلاف یا موضوعی که بعدا مورد اختلاف خواهد بود را به داورانی که خود انتخابکرده اند جهت حل و فصل دعاوی ارجاع می دهند و در برخی موارد، دادگاه اختلاف موجود بین طرفین را به داوریارجاع می دهد. برای حل و فصل اختلافات تجاری نیز راههای فراوانی وجود دارد آسانترین و سریع ترین راه را می توانگفتگوی مستقیم بین طرفین یا وکلای آنان دانست. اقدام به مذاکره برای حل اختلاف نیازمند آن است که طرفین اختلاف،واقعا قصد رفع اختلاف را داشته باشند. حل اختلاف از طریق مذاکره در هر زمان مقدور است این امکان حتی در زمانی کهدیگر شیوه های حل اختلاف در جریان است نیز در دسترس خواهد بود. اگر بعد از انجام مذاکرات بین طرفین توافقیحاصل نشد، ورود شخص ثالث بی طرف در مذاکرات برای میانجیگری مفیدخواهد بود که در این پژوهش سعی در بررسیعلل رجحان این امر بر سایر روشهای حل و فصل اختلاف خواهیم داشت.