محمد جلیلیان

وصیت، عملی حقوقی است که به موجب آن شخص وصیت کننده، برای بعد از فوت خود مالی را به دیگری تملیکمیکند یا شخصی را مامور انجام کاری میکند. بر این مبنا، وصیت به دو دسته وصیت تملیکی و عهدی تقسیم میشود. دروصیت تملیکی، شخص موصی، مالی را مجانا برای بعد از فوت خود به دیگری تملیک میکند و در وصیت عهدی، موصیشخصی را مامور اداره ثلث خود یا سرپرستی از شخص محجور تحت ولایت خود می کند. درباره ماهیت وصیت اعم ازتملیکی یا عهدی در فقه امامیه، بحث و اختلاف نظر وجود دارد. برخی این دو عمل حقوقی را عقد و برخی آنها را ایقاعمیخوانند. بررسی دیدگاه های موجود در مورد ماهیت وصیت تملیکی و عهدی بسیار حائز اهمیت است که در این مقالهبررسی میشود.

وصیت، تملیکی، موصی، ماهیت حقوقی