مقدمی خمامی نیلوفر - دکتری حقوق بین الملل عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

بیماری کووید-۱۹ بزرگ­ترین چالشی است که قرن بیست ویکم با آن مواجه شده است. بیماری­ای که تا به امروز درمانی برای آن کشف نشده و تلفات بی­شمار آن نگرانی دولت­ها، ملت­ها و سازمان­های بین­المللی را برانگیخته است. مواجهه با این ویروس، پیشگیری از شیوع گسترده و تلاش برای به حداقل رساندن آثار و تلفات آن مهم­ترین هدف دولت­های عضو جامعه بین­المللی در شرایط کرونایی است. وضعیت بحرانی ناشی از انتشار ویروس، کشورهای مختلف را به اعمال و پیاده­سازی سلسله اقدامات حقوقی در این حیطه ملزم کرده است. استفاده از تجربیات کشورهای مختلف به ویژه در ارزیابی عملکرد ایشان و تاثیر سیاست­ها و قوانین نوین منطبق با شرایط موجود، راهبرد موثری در اصلاح قوانین ملی است. فدراسیون روسیه به عنوان یکی از کشورهای قدرتمند و موثر جهانی که در سنت نظام حقوقی مکتوب طبقه­بندی می­شود، می­تواند بررسی شود. پرسش اصلی آن است که آیا پاندمی کروناویروس با شرایط نظام حقوقی اضطرار هماهنگ است؟ رویکرد قانونی روسیه در مواجهه با ویروس کووید-۱۹ چیست و عملکرد آن چگونه ارزیابی می­شود؟ نتایج این پژوهش با روش تحلیلی توصیفی نشان می­دهد که روسیه با استفاده از رژیم حقوقی اضطرار توانسته تا حدودی اوضاع وخیم موجود را کنترل و مدیریت کند. در نظام حقوقی این کشور اصلاحات قابل توجهی چون بازنگری در مفهوم اضطرار، اعلام شرایط هشدار سطح بالا، تشدید مجازات نقض مقررات و دستورالعمل­های شرایط اضطراری و ابداعاتی همانند ایجاد رژیم پرداخت حقوق شرایط بیکاری، راه­اندازی سامانه ملی ثبت علائم بیماری و برنامه کاربردی (اپلیکیشن) نظارت بر انجام قرنطینه خانگی دیده می­شود.

کووید-۱۹, فدراسیون روسیه, رژیم حقوقی اضطرار, اعلام وضعیت هشدار سطح بالا, اصلاح قوانین