آزیتا سلاجقه - گروه علوم تربیتی- دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی- کرمان- دانشگاه پیام نور- کرمان
حسن مشایخی - دانشجوی ارشد گروه علوم تربیتی و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین استرس کرونا با انزوای تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهر هشت بندی می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری؛ شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر متوسطه اول شهر هشت بندی به تعداد ۱۵۰۰ نفر (۶۷۷ دختر و ۸۲۳ پسر) می باشد و نمونه آماری بر اساس جدول مورگان شامل ۳۰۶ نفر است که به روش نمونه گیری طبقه ای (۱۳۸ دختر، ۱۶۸ پسر) انتخاب شده اند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش؛ پرسشنامه استرس کرونا سلیمی و همکاران (۱۳۹۹) و انزوای تحصیلی دیلی و گرونت (۲۰۰۳) می باشد که پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای استرس کرونا ۸۰/۰ و برای انزوای تحصیلی ۷۶/۰ به دست آمده است. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهد که بین استرس کرونا با انزوای تحصیلی رابطه مثبت و معناداری در سطح ۹۹ درصد وجود دارد. بنابراین، داشتن استرس بیش از اندازه می تواند بر احساس سلامت و خوشحالی دانش آموزان هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی اثر مخرب بگذارد که این احساسات بر انزوای تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد.

استرس کرونا, انزوای تحصیلی, دانش آموزان