اثر ترکیبی تمرین هوازی و مصرف کروسین بر پیشگیری از مرگ سلولی بافت عضله قلب در رت های نر نژاد ویستار

مقدمه: مرگ سلولی ناشی از استرس اکسیداتیو توسط رادیکال های آزاد فعال می گردد که به نظر می رسد فعالیت ورزشی و تغذیه توانایی دارند که مرگ سلولی را تعدیل می کنند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر ترکیبی تمرین هوازی و مصرف کروسین بر پیشگیری از مرگ سلولی بافت عضله قلب در رت های نر نژاد ویستار بود. مواد و روش ها: در پژوهش تجربی حاضر، تعداد ۳۶ سر رت نر نژاد ویستار با میانگین وزنی ۱۸۰ تا ۲۰۰ گرم به طور تصادفی به شش گروه ۶تایی (آب اکسیژنه، آب اکسیژنه+کروسین، آب اکسیژنه+تمرین، آب اکسیژنه+کروسین+تمرین، شم و کنترل) تقسیم شدند. پس از دو هفته آشنا سازی با محیط و یادگیری تمرین، گروه های تمرینی برای شش هفته به تمرین هوازی در آب پرداختند. به همه گروه ها به جز شم و کنترل، به میزان ۱ میلی مول H۲O۲ و به گروه های مکمل ۵/۱۲ میلی گرم کروسین به صورت زیر صفاقی تزریق گردید. ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، رت ها پس از ۱۰ تا ۱۲ ساعت ناشتایی، با استفاده از گاز CO۲ بیهوش شدند و بافت قلب آن ها جدا گردید. برای اندازه گیری ژن های پروآپوپتوتیک از روش Real Time PCR، برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی شفه در سطح معنی داری ۰.۰۵≥P استفاده شد. یافته ها: یافته­های تحقیق نشان داد که شش هفته تمرین هوازی در آب، مصرف مکمل کروسین و همچنین ترکیب تمرین هوازی و مکمل کروسین باعث کاهش بیان ژن های مسیر داخلی آپوپتوزی در سطح معنی داری ۰.۰۵≥P گردید. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد، برای کاهش آپوپتوز بافت قلب، آسیب کمتر سلولی و درنهایت سلامت بافت قلب، از تعامل و ترکیب تمرین هوازی در آب و مکمل آنتی اکسیدانی کروسین استفاده شود.  

Keywords:

Aerobic exercise , Crocin supplement , Myocardial cell death , Pro-apoptotic genes , تمرین هوازی , ژن های پروآپوپتوتیک , مرگ سلولی عضله قلب , مکمل کروسین