ارائه الگوی برنامه درسی معنوی مبتنی بر اخلاق

زمینه: ارزیابی برنامه های درسی نشان می دهد که در نظام های آموزشی، صرفا به بعد عقلانی فراگیران توجه می شود و سایر ابعاد وجودی خصوصا بعد معنوی و اخلاقی مورد غفلت قرار می گیرد. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی برنامه درسی معنوی مبتنی بر اخلاق انجام گرفت. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر داده ها آمیخته اکتشافی، از نظر روش اجرا، داده بنیاد و پیمایشی مقطعی است. جامعه آماری مرحله کیفی، خبرگان حوزه آموزش و پرورش هستند که به روش هدفمند گلوله برفی ۳۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در بخش کمی نیز مدیران و سرپرستان آموزش و پرورش بودند که تعداد ۱۱۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.در بخش کیفی از روش داده بنیاد و کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) و در بخش کمی از یک پرسشنامه ۱۰۳ماده ای مبتنی بر یافته های بخش کیفی و آزمون تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. یافته: در بخش کیفی، سه بعد آگاهی معنوی، حساسیت اخلاقی و اکتشاف اخلاقی، به عنوان ابعاد زیربنایی شناسایی شدند. در بخش کمی نیز شاخص های AGFA، GFI، RMSEA و خی دو  همگی بیانگر این هستند که ابعاد شناسایی شده در یک ساختار متجانس، سازه های الگوی یک مفهوم تحت عنوان برنامه درسی مبتنی بر اخلاق را حمایت می کنند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که در طراحی برنامه درسی  باید به مواردی از قبیل؛ آگاهی معنوی، حساسیت اخلاقی و اکتشاف اخلاقی به عنوان عوامل کلیدی اخلاقی توجه نمود.  

Keywords:

Spiritual curriculum based on ethics , Moral sensitivity , Spiritual awareness , Moral discovery , برنامه درسی معنوی مبتنی بر اخلاق , حساسیت اخلاقی , آگاهی معنوی , اکتشاف اخلاقی