رابطه جهت گیری اخلاقی با جامعه پذیری حرفه ای دانشجویان حسابداری مقاطع تحصیلات تکمیلی

زمینه: موضوع جامعه ­پذیری حرفه ­ای در حسابداری بسیار با اهمیت است. عدم انتقال ارزش­های حرفه­ای به دانشجویان حسابداری ممکن است هم به حرفه و هم به دانشجویان آن آسیب برساند. افراد باید خود را  با تمام ارزش­ها و هنجارهای حرفه انتخابی خود تطبیق دهند. مطالعه جنبه­های مختلف جامعه ­پذیری حرفه­ای و عوامل موثر بر آن می­تواند زمینه ­ای برای بهبود حرفه را فراهم کند. هدف این مقاله مطالعه رابطه بین جهت­گیری اخلاقی با جامه پذیری حرفه ­ای دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی حسابداری می­باشد. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری حسابداری کل کشور است که برای انتخاب نمونه آماری از روش نمونه­گیری دردسترس استفاده گردید. برای گردآوری داده­ها از پرسشنامه ­های استاندارد استفاده شده­است. داده ­های استخراج شده از ۲۸۴ پرسشنامه جمع­ آوری شده با استفاده از مدل­سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: نتایج پژوهش رابطه معنادار جهت­گیری اخلاقی با جامع ه­پذیری حرفه ­ای را تایید می­نماید. به عبارتی دیگر ایده­آل­ گرایی اخلاقی به صورت مثبت و معنی­داری با جامعه­پذیری حرفه ­ای ارتباط دارد این در حالی است که رابطه نسبی­ گرایی اخلاقی با جامعه ­پذیری حرفه­ای منفی و معنی­دار می­باشد.  نتیجه ­گیری: با توجه با اینکه دانشجویان از طریق سیستم آموزش عالی با این حرفه آشنایی پیدا می­کنند و جهت گیری اخلاقی با فرآیند جامعه­پذیر شدن آن­ها ارتباط معناداری دارد، لذا مداخلات آموزشی موثرتر، در سطح دانشگاه برای بهبود و ارتقای آگاهی دانشجویان نسبت به مباحث اخلاقی و توجه به جامعه­پذیری حرفه­ای امری ضروری است.

Keywords:

Idealism , Professional socialization , Ethical orientation , Relativism , ایده آل گرایی , جامعه پذیری حرفه ای , جهت گیری اخلاقی , نسبی گرایی