الهه نام آور - گروه برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرقدس

شهر به عنوان بزرگ ترین دستاورد بشر، علاوه بر در اختیار قراردادن امکانات و الزامات زندگی، می باید، در بیشتر کشورهای در حال توسعه, نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری به صورت متمرکز است و نظارت و توسعه ی شهرها از طریق سازمانهای دولتی و عمومی در سطح محلی و ملی انجام می پذیرد. با وجود مشکلات و موانع متعدد, تقویت حکومت های محلی و جذب مشارکت بخش های خصوصی و عمومی عنصری حیاتی و موازی با روند تحولات اقتصادی تلقی می شوند. گسترش شهرنشینی و مسائل و مشکلات خاص زندگی شهری، بیش از پیش ضرورت توجه همه جانبه به راهبردهای سودمند برای بهینه سازی زندگی ساکنان شهرها را ضروری ساخته است. تحولاتی که طی چند دهه اخیر با سرعت گرفتن فزاینده شهرنشینی و پدیدآمدن کلانشهرها در جهان روی داده، لزوم بازنگری در مدیریت شهری و نحوه انجام وظایف آن را مطرح کرده ست. بر اساس نگرش های نوین شهرسازی، در صورتی که هنگام برنامه ریزی و تهیه طرح های توسعه شهری، به نظرات و خواسته های مردم توجهی نشان داده نشود. هدف پژوهش حاضر برنامه ریزی تحقق اهداف یکپارچه مدیریت شهری با دیدگاه مشارکتی با روش مشارکتی می باشد. نتایج نشان می دهد در صورت تحقق مشارکت مردم در مدیریت شهرها شاهد افزایش کارائی مدیریت های مذکور در پاسخگوئی به نیاز مردم و اجرای پروژه های موفق شهری از نظر صرف هزینه کمتر، زمان کوتاه تر و با کارائی بیشتر خواهیم بود. عوامل موثر بر مشارکت شهروندان در اداره امور شهر و مشارکت مردمی یکی از مفاهیم عمده و اصلی توسعه پایدار به شمار می رود. مدیران و برنامه ریزان شهری همواره سعی کرده اند تا با جلب مشارکت های مردمی به اهداف خود در زمینه اجرای طرح ها و برنامه ها به بهترین نحو ممکن نائل آیند.

واژگان کلیدی: دیدگاه مشارکتی، مدیریت یکپارچه