حمیدرضا رفیعی - گروه قدرت، دانشکده مهندسی برق، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران

امروزه انتقال سیستم های قدرت به شبکه های هوشمند انعطاف پذیر در حال انجام است. این مقاله مفهوم جدیدی را ارائه می دهد که در آن ریزشبکه ها و سایر واحدهای تولید یا مصرف، یک نیروگاه مجازی را تشکیل می دهند. در واقع، یک نیروگاه مجازی مجموعه ای از واحدهای غیرمتمرکز در یک شبکه برق است که توسط یک سیستم کنترل متمرکز واحد به هم متصل شده و کار می کنند. این واحدها می توانند تولیدکننده برق مانند نیروگاه های بادی، زیست گاز، خورشیدی، مولدهای همزمان برق و حرارت یا نیروگاه های آبی، واحدهای ذخیره سازی انرژی، مصرف کنندگان برق یا نیروگاه های برق به گرما و برق به گاز باشند. هدف اصلی، بیان مزایای استفاده از عملگرهای هوشمند برای کنترل نیروگاه مجازی است. این پژوهش به لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی است که با روش کتابخانه ای (مروری) انجام گرفته است و ادبیات مربوط به اهمیت نیروگاه مجازی و استفاده از تکنولوژی نوین برای انتقال انرژی، بررسی نقاط قوت، ضعف، تحلیل فرصت ها و چالش های استفاده از این تکنولوژی در زمان حاضر و بحث پیرامون آن را دنبال می کند. این مقاله در نهایت به طور خاص از طریق مثال ها و مطالعات موردی نشان می دهد که چگونه هوش محلی و توانایی اجتماعی عملگرهای هوشمند الکترونیکی ممکن است راه حل هایی را در کنترل بهینه و موثر یک نیروگاه مجازی ارائه دهد.

کلمات کلیدی: تولید توزیع شده، ریزشبکه ها، نیروگاه مجازی، بارهای قابل کنترل