رضا کرمیان - کارشناس ارشدمدیریت مناطق بیابانی
مجید اونق - دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

درعصرحاضر تخریب سرزمین مساله محیطی مهمی به شمار می رود این مشکل نه تنها درنواحی خشک و نیمه خشک بلکه دربعضی قسمتهای نواحی نیمه مرطوب نیز دیده می شود بیابان زایی باعث کاهش و نابودی استعداد بیولوژیکی زمینهای مزروعی می گردد مقابله با پدیده یبابان زایی نیازمند یک برنامه جامع استفاده از سرزمین اب و زمین می باشد که درآن کاربری ها دریک چارچوب مشخص بصورت منطقی و متناسب با توان محیط انتخاب شود یکی از مواردی که دراین راستا کمک شایانی می نماید تدوین برنامه های مدیریتی مقابله با پدیده بیابان زایی جهت برنامه ریزی های مختلف است درنواحی خشک و نیمه خشک و بعضی قسمتهای نواحی نیمه مرطوب پدیده بیابان زایی به اراضی مزروعی مراتع و محیط زندگی مردم آسیب رسانده و باعث زوال حاصلخیزی زمین می گردد به ویژه گسترش بیابان درنواحی مرزی اراضی دیمکاری و مرتع درنواحی نیمه خشک مشهودتر است استان لرستان بدلیل واقع شده درعرض جغرافیایی متوسط و متاثر شدن از بادهای گرم جنوبی و همچنین توزیع زمانی و مکانی نامناسب بارندگی از نظر اقلیمی جز مناطق نیمه خشک محسوب می شود.

بیابان زایی، روش icd، حوزه آبخیز ، کوهدشت لرستان