ارزیابی روش های درون یابی در تخمین سطح آب زمینی (مطالعه موردی: دشت سرخون)
عنوان مقاله: ارزیابی روش های درون یابی در تخمین سطح آب زمینی (مطالعه موردی: دشت سرخون)
شناسه ملی مقاله: JR_HYDTR-2-2_007
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_HYDTR-2-2_007
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد نکوآمال کرمانی - دانشجوی دکتری مهندسی آب، مرکز تحقیقات هواشناسی کاربردی استان هرمزگان
رسول میرعباسی نجف آبادی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه شهرکرد
خلاصه مقاله:
محمد نکوآمال کرمانی - دانشجوی دکتری مهندسی آب، مرکز تحقیقات هواشناسی کاربردی استان هرمزگان
رسول میرعباسی نجف آبادی - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه شهرکرد
آب زیرزمینی از مهم ترین منابع تامین آب می باشد و تعیین سطح آب زیرزمینی یکی از موارد مهم در مدیریت منابع آب است. با استفاده از روشهای درونیابی می توان سطح آب زیرزمینی را در هر نقطه آبخوان تخمین زد. در این مطالعه، سه روش درون یابی شامل IDW، اسپیلاین، کریجینگ معمولی و زیر مدل های کروی و نمائی برای تعیین سطح آب زیرزمینی دشت سرخون استان هرمزگان مورد استفاده قرار گرفت. نتایج مقایسه روشها نشان داد که روش کریجینگ معمولی کروی با ریشه میانگین مربعات خطا (m ۲/۱۳= RMSE) و میانگین خطای مطلق (m۵/۸=MAE)، بهترین روش جهت درونیابی سطح آب زیرزمینی دشت سرخون می باشد. روش وزن دهی معکوس فاصله IDW با کمترین R۲ و بیشترین RMSE و MAE نامناسبترین مدل درونیابی سطح آب در دشت سرخون بود. با این حال تفاوت معنیداری بین نتایج به دست آمده از چهار روش مورد بررسی مشاهده نشد. نتایج پهنه بندی سطح آب زیرزمینی دشت سرخون با استفاده از روش کریجینگ معمولی کروی نشان داد که سطح آب زیرزمینی در شرق دشت پایین تر از غرب آن می باشد.
کلمات کلیدی: سطح آب زیرزمینی, درون یابی, روش معکوس وزنی فاصله, اسپیلاین, کریجینگ
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1565265/