نرگس حافظی پور - نویسنده و پژوهشگر شهرداری تهران - کارشناس علوم تجربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم – ایران

مدیران ادارات ، روسای کارخانه ها و به طور کلی همه کسانی که مسئولیت اداره تعدادی از کارگران یا کارمندان را بر عهده دارند، از وجود تفاوتهای رفتاری آنها بخوبی آگاه هستند. همچنین آنها می دانند که حتی بین کارگران یا کارمندانی که با وسیله معین یا با ماشین آلات کاملا یکسانی کار می کنند، از نظر تولید ، تفاوتهای آشکار و غیر قابل چشم پوشی وجود دارد (گنجی، ۱۳۸۷). به عبارت دیگر سهم هر کارمندیاکارگردرتولید محصول یا ارائه خدمات به نوعی نشانگرعملکرد وی می باشد( استوارت، ۱۳۸۹). عملکرد را می توان در سه بعد مشاهده نمود که عبارتند از وظیفه ای، شهروندی و مخرب (ضد بهره وری)(فیضی،۱۳۹۰). عملکرد وظیفه ای زمانی معنا می یابد که اقدامات و فعالیتهای کارکنان منجر به تبدیل مواد اولیه به کالاها و خدمات می شود و عملکرد شهروندی زمانی اتفاق می افتد که کارکنان در انجام داوطلبانه کارهایی که جزء وظایف شغلی فرد نیست همکاری و مشارکت نمایند و عملکرد مخرب یا ضد بهره ور به مجموعه اقداماتی اطلاق می گردد که اثرات مخربی داشته و به سازمان آسیب می رساند و افزایش آن موجب کاهش بهره وری می گردد.

کلمات کلیدی: استرس شغلی، عملکرد شغلی، استرس، سازمان، مدیریت شهری.