محمد مظهری - دانشگاه تبریز
محمدرضا مجتهدی - دانشگاه تبریز
فرزاد جنگجوی - دانشگاه تبریز

قانون کار ایران و فرانسه دوره ای را با عنوان دوره آزمایشی پیش بینی کرده اند تا کارگر و کارفرما پس از ارزیابی کامل به انعقاد قرارداد کار به صورت قطعی اقدام نمایند. مدت این دوره در قانون کار ایران برای کارگران ساده و نیمه ماهر یک ماه و برای کارگران ماهر سه ماه تعیین شده است. این درحالی است که قانون کار فرانسه این مدت را برای کارگران دو ماه، سرکارگران و ناظران سه ماه و مدیران چهار ماه درنظر گرفته است. وجه مشترک دوره آزمایشی در قانون کار ایران و فرانسه در این است که هر یک از طرفین قرارداد کار در پایان و یا حتی در خلال این دوره می توانند قرارداد کار را فسخ نمایند؛ با این تفاوت که قانون کار فرانسه برخلاف قانون کار ایران اطلاع و اخطار قبلی را شرط قطع رابطه کار در طی و یا پایان دوره آزمایشی می داند. پژوهش حاضر جنبه های مختلف دوره آزمایشی را در قانون کار ایران و فرانسه واکاوی کرده است.

دوره آزمایشی, قانون کار ایران, قانون کار فرانسه, قرارداد کار, کارفرما, کارگر