تحلیلی بر نظام نامه انتخابات سال ۱۲۸۵ مجلس شورای ملی

«نظام نامه انتخابات مجلس شورای ملی» یکی از اسنادی است که متعاقب امضای سند مشروطه توسط مظفرالدین شاه تدوین شد تا پروژه پارلمانتاریسم را در ایران تکمیل نماید.  این تحقیق ضمن بررسی سیاسی و حقوقی موقعیت نظام نامه در جغرافیای حقوق عمومی ایران به دقت در مختصات حقوقی این سند می پردازد و آنها را در پرتو اصول انتخابات آزاد و منصفانه تبیین می نماید. مطالعه چنین موضوعی، تاکیدی بر یکی از رویکردهای حقوق عمومی است که در آن حقوق عمومی به مثابه سنت، نه در توجه صرف به مواد قانونی، که با عنایت به سنت و رویه های سیاسی حاکم بر متون قانونی فهم می گردد. سایه افکندن تفوق نگرش سیاسی بر متن و نیز زبان غیر بومی حاکم بر این سند حقوقی، اگر چه مستدل به دلایل خاص و قابل توجیه بود، آثاری حقوقی در نظام انتخابات ایران ایجاد نمود، که این خود در تنظیم حدود قدرت سیاسی و شکل گیری قواعد حقوق عمومی موثر می باشد.

Keywords:

واژه های کلیدی: نظام نامه انتخاباتی , مجلس شورای ملی , حقوق عمومی , نماینده , انتخاب کنندگان , انتخاب شوندگان