بکارگیری تحلیل پوششی داده ها برای بهینه سازی پورتفوی در یک محیط فازی: مطالعه موردی بورس ایران

امروزه در بازار سرمایه برای نگهداشتن پورتفوی در سطح مشخصی از ریسک و بازدهی نیاز به به روز رسانی مداوم ترکیب سبد سهام در دوره های مختلف احساس می شود زیرا بازده سهام مدام در حال تغییر با زمان می باشد. از این رو با بکارگیری روش های مختلف و یا ترکیبی از این روش ها باید از تحمیل هزینه های معاملات برای سرمایه گذار جلوگیری شده و سبد سهام بهینه سازی گردد. در این مقاله با بهره گیری از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) برای محاسبه مرزهای کارایی و رسیدن به طبقه بندی بر اساس معیارها و نسبت های بنیادی شرکت های موجود در بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است، تا بر اساس آن شرکت های برتر از نظر تحلیل بنیادی برای تخصیص به سبد اولیه سرمایه گذاران فرضی، انتخاب شوند. به دلیل عدم قطعیت موجود در فرآیندهای تصمیم گیری ذهنی انسان، روش های فازی مناسب تر از سایر روش های تصادفی و احتمالی می باشد به همین دلیل در این مطالعه از منطق فازی برای پوشش عدم قطعیت استفاده شده است. نتایج بهدست آمده نشان می دهد که مدل پیشنهادی نسبت به مسائل روانی بازار پاسخ مناسب نشان میدهد. علاوه بر این، برای همه سرمایهگذارها، استراتژی پیشنهاد شده به طور قابل توجهی بهتر از شاخص بازار و سایر استراتژیها، عمل میکند.

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها , تحلیل فازی , تحلیل تکنیکال , پورتفوی , بهینه سازی سبد سرمایه گذاری